"Haftasonu Kenti"ni Tasarla, Mart 2013, Ters Açı
14 Mart 2013 Perşembe
Yazı Ekli |
Günümüz kamusal alanının giderek işlevsizleşmesi ve sadece geçiş mekanı olarak kullanılmasına karşın,
kamusal alanın tersinir bir davranışla duraksama/durak mekanına dönüşmesi! TERS AÇI
Günümüz ölçeği ve hızlı nüfus artışı sonucu kentin giderek büzülmesi
ve tabiri caizse suyunun yavaş yavaş çekilmesi/ kentin ve kentlinin nefes
alabileceği alanların buharlaşmasıyla birlikte günümüz kenti kamuya dair sahip
olduğu ve olması gereken potansiyeli kaybetmektedir. Hâlbuki İstanbul, sahip
olduğu ve uyandırılmayı bekleyen ve ötedir beri kamuya ait ölü mekânlar
cennetidir. Bunlardan biri olan Camialtı Tersanesi günümüz itibariyle
kullanılmamakta ve tüm potansiyel, heybeti ve vaat ettiği geniş hacimleriyle
projemizin sözünü söylediği yerleşke olarak seçilmiştir.
Tersane, geniş hacimli kapalı yapıları olan hangarları,
dizili atölyeleri, vinçleri ve bunların kesişmeleriyle oluşan hacimleri, kıyısı
ve bunlara eklenen “aparatlarıyla” , kullanıcının belirlediği ve değiştirdiği,
işlev ve mekanla tekrar tanımlanarak bir bütünü oluşturur. Bunu yaparken yöntem
olarak tersanenin karakteristik özelliklerine ve fiziğine müdahale etmeden
mekanı kamusallaştırmaya yarayan küçük müdahaleleri benimser.
Tersanenin kesişimleri sonucu oluşan boşluk alanlar, eğimli
platformların yüzeylerinin çim ile kaplanmasıyla kullanıcıya uzanma oturma gibi
işlevler sağlıyor (aparat2) . Kıyı kenarına görüntüyü bloke etmeyecek şekilde
yerleştirilen “Ters-Yüz” ile kıyı tarafı seyir için oturma işlevi görürken,
negatif tarafı da sokak satıcıları (kestane,mısır,midye…) için konak işlevi
görür (aparat3) . Denize doğru uzanan platformlar ise hem yolunu kaybeden
kullanıcıya çıkmaz sokak hem balıkçılara iskele görevi görür (aparat4) .Seyyar
özellik taşıyan iskele sistemi üzerine monte edilmiş plakalar kullanıcı
tarafından dönüşüme/değişime uğratılarak, yeri geldiğinde gölgeleme elemanı,
sergi mekanı, aydınlatma birimleri ya da oturma elemanları olarak
kullanılırken, yeri geldiğinde fiziksel kodlama takibiyle sirkülasyonu
(merdiven ve rampaları) oluşturuyor (aparat1) . Tüm bu iskele sisteminin
kullanıcı parametresiyle tanımlanması hem mekanı hem de işlevi interaktif hale
getirip mekanı oyun düzlemine çekiyor. Bu sayede kentlinin hafta sonu
aktivitesi yeniden tanımlanıyor.
10 Mart 2013 Pazar
Yazıdır.
Günümüz kamusal alanının giderek işlevsizleşmesi ve sadece geçiş mekanı olarak kullanılmasına karşın, kamusal alanın tersinir bir davranışla duraksama/durak mekanına dönüşmesi! TERS AÇI
Günümüz ölçeği ve hızlı nüfus artışı sonucu kentin giderek büzülmesi
ve tabiri caizse suyunun yavaş yavaş çekilmesi/ kentin ve kentlinin nefes
alabileceği alanların buharlaşmasıyla birlikte günümüz kenti kamuya dair sahip
olduğu ve olması gereken potansiyeli kaybetmektedir. Hâlbuki İstanbul, sahip
olduğu ve uyandırılmayı bekleyen ve ötedir beri kamuya ait ölü mekânlar
cennetidir. Bunlardan biri olan Camialtı Tersanesi günümüz itibariyle
kullanılmamakta ve tüm potansiyel, heybeti ve vaat ettiği geniş hacimleriyle
projemizin sözünü söylediği yerleşke olarak seçilmiştir.
Tersane, geniş hacimli kapalı yapıları olan hangarları, dizili
atölyeleri, vinçleri ve bunların kesişmeleriyle oluşan hacimleri, kıyısı ve bunlara
eklenen “aparatlarla” , kullanıcının belirlediği ve değiştirdiği, işlev ve
mekanla tekrar tanımlanır. Bunu yaparken yöntem olarak tersanenin karakteristik
özelliklerine ve fiziğine müdahale etmeden mekanı kamusallaştırmaya yarayan
küçük müdahaleleri benimser.
Seyyar özellik taşıyan iskele sistemi üzerine monte edilmiş
plakalar kullanıcı tarafından dönüşüme/değişime uğratılarak, yeri geldiğinde
gölgeleme elemanı, sergi mekanı, aydınlatma birimleri ya da oturma elemanları
olarak kullanılırken, yeri geldiğinde fiziksel kodlama takibiyle sirkülasyonu (merdiven
ve rampaları) oluşturuyor. Tüm bu iskele sisteminin kullanıcı parametresiyle
tanımlanması hem mekanı hem de işlevi interaktif hale getirip mekanı oyun düzlemine
çekiyor. Bu sayede kentlinin hafta sonu aktivitesi yeniden tanımlanıyor.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)